ประวัติ

โรงเรียนบ้านแม่หงานหลวง ก่อตั้งเมื่อ วันที่ 20 พฤษภาคม 2521 โดยมี นายโนะโงะ สิริสุนทรกุล ผู้ใหญ่บ้านในขณะนั้น ได้ร่วมกับชาวบ้านสร้างอาคารชั่วคราวขึ้น 1 หลัง โดยมี นายประสิทธิ์ สนธิคุณ เป็นครูใหญ่คนแรก และ ขึ้นตรงต่อองค์การบริหารส่วนจังหวัดเชียงใหม่ ต่อมาได้รับการสนับสนุนงบประมาณจากหน่วยงานของทางราชการ และ เอกชนทำให้โรงเรียนได้รับการพัฒนาขึ้นตามลำดับจนถึงปัจจุบัน ทำให้มีอาคารเรียน อาคารประกอบที่มั่นคงถาวรขึ้น
โรงเรียนตั้งอยู่หมู่ที่ 1 ตำบลปางหินฝน อำเภอแม่แจ่ม จังหวัดเชียงใหม่ พื้นที่ของโรงเรียนมีทั้งหมด 12 ไร่ 2 งาน 7 ตารางวา ตั้งอยู่ในพื้นที่กันดารในเขตป่าสงวนซึ่งได้รับอนุญาตจากกรมป่าไม้ให้ใช้พื้นที่ตั้งโรงเรียน อยู่ในเขตรับผิดชอบขององค์การบริหารส่วนตำบล ปางหินฝน ห่างจากที่ว่าการอำเภอแม่แจ่มเป็นระยะทาง 40 กิโลเมตร

ปัจจุบันโรงเรียนบ้านแม่หงานหลวง เป็นโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเชียงใหม่ เขต 5 เปิดทำการสอนตั้งแต่ระดับช่วงชั้นที่ 1 ถึงช่วงชั้นที่ 3 มีนักเรียนทั้งสิ้น 252 คน ซึ่งเป็นนักเรียนชาย 128 คน นักเรียนหญิง 124 คน จำนวนห้องเรียน 11 ห้องเรียน มีบุคลากรครู 11 คน

วิสัยทัศน์

ส่งเสริมให้ผู้เรียนมีทักษะการอ่าน เขียน และคิดคำนวณ พัฒนาคุณภาพตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน สร้างระเบียบ-วินัย มีคุณธรรม จริยธรรม ดำรงชีวิตในสังคมอย่างมีความสุขและพอเพียง

คำขวัญ

สุขภาพดี มีความรู้ ชูคุณธรรม นำประชาธิปไตย

พันธกิจ

1. จัดการเรียนรู้โดยเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ส่งเสริมการเรียนรู้ของผู้เรียนตามศักยภาพ
2. เสริมสร้างโอกาสทางการศึกษาให้กับเด็กด้อยโอกาสทั้งในและนอกพื้นที่เขตบริการการศึกษา
3. จัดการเรียนรู้ให้นักเรียนรักษ์วัฒนธรรม ประเพณี สืบสานการเรียนรู้ตามสภาพภูมิ-ปัญญาท้องถิ่น มีคุณธรรม จริยธรรม ระเบียบวินัย อยู่ในสังคมอย่างสงบสุขและดำรงตนอย่างพอเพียง

เป้าหมาย

ผู้เรียนทุกระดับช่วงชั้น มีความรู้ความสามารถตามศักยภาพ รู้รักสามัคคี มีระเบียบวินัย มีคุณธรรมจริยธรรม อยู่ร่วมกับผู้อื่น ในสังคมได้อย่างสงบสุข

อักษรย่อ

มงล.

เพลง

เพลง แม่หงานบ้านเรา

อ.พิศิษฐ์พงษ์ ไชยแก้ว

ถึงอยู่ป่าดง ก็ยังคงรักบ้านรักถิ่น ทำไร่ทำกิน ชุบชีวิตั้งแต่เกิดมาบ้านอยู่ป่าแก่ แม่หงานและสะมอจา ฟักทองกองบอดก้าวหน้า เมืองคนกล้า แม่ขอมอมลาน
มีเพื่อนมากมาย ขุนแม่นาย หลากหลายน้องพี่ แม่นิงก็มี สันปูเลย และบ้านแม่หงานอดทนทำกิน ถึงใครเรียกถิ่นกันดาร อยู่ดอยไม่เคยฟุ้งซ่าน อยู่แม่หงานก็สบายใจ
อยู่ป่าดงยังคงพอกินพอมี ลูตี เซอะปะโดะโค เปอเซกอ ลิ้นจี่ปลูกไว้ วันไหนถ้าว่างเที่ยวทีลอซู ชื่นใจ ร่มเย็นเพราะมีป่าไม้ แม่หงานบ้านเรานี่หนอ
ชวนเพื่อนทั่วไทย หากมีจิตใจมาเที่ยวบ้านป่า ช่วยพัฒนา พงไพรให้รุ่งเรืองหนอ ปลูกผักปลูกไม้ ประสาชาวปากะญอ มีกินมีอิ่มก็พอขอทนอยู่บนแม่หงาน